«کوفیه»، میراثِ مقاومت
تاریخ انتشار: ۱۵ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۶۷۶۶۸۳
خبرگزاری فارس؛ حنان سالمی: بابابزرگ از اهالی بهداشت بود. از همانها که دهه چهل و پنجاه، هر روز با کت و شلوار سوار جیپاش میشد و به دورترین روستاهای خوزستان میرفت تا واکسن بزند و نمونه مالاریا بگیرد و در جواب تعجب روستاییها برایشان توضیح بدهد که این کارها جانشان را نجات خواهد داد. انگلیسی را هم نه کامل، اما دست و پا شکسته بلد بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
کوفیهای تولید شده در فلسطین
روزی که حوالی نود سالگی، دکترها گفتند کلیههایش ضعیف شده و باید دیالیز شود همه ما بیمارستان بودیم. من نوه اول بودم و حتی بیشتر از بابا و مامان دوستش داشتم و او هم همینطور. دکتر، یک سوزن بلند و قطور را آماده میکرد تا در گلویش فرو ببرد و او را برای شروع دیالیز آماده کند. دیگر هیچ صدایی نمیشنیدم. آدمها مثل سایههایی کوتاه و بلند بودند که در بخش و بین بوی الکل و ضدعفونی محو میشدند و بابابزرگ با آن چشمهای مِشی خوش حالتش روی ویلچر نشسته بود تا به جنگ تقدیرش برود. نگاهش کردم. نگاهم کرد. منتظر بودم فریاد بزند. آخ بگوید. یا بلرزد از حجم درد آن سوزن چغر. اما حتی چشمهایش اشکی نشد! او همیشه قوی بود. و از فردا، هر وقت که او را برای دیالیز به بیمارستان میبردیم، کوفیه روی شانههایش بود.
بابابزرگِ کت و شلواری، در سختترین روزهای عمرش به کوفیه پناه آورده بود. دستهایش از رد نیش بیرحم سوزنها کبود شده بود. آب بدنش تمام شده بود. آنقدر سبک شده بود که من و بابا و خواهرم برای سوار شدن در ماشین، بلندش میکردیم اما وقتی روی صندلی مینشست و کوفیه را برایش میآوردم تا روی سرش مرتب کند جان میگرفت. قوی میشد و چشمهایش میدرخشید. کوفیه برایش رمز مقاومت بود. نشانه ایستادگیای که از آبا و اجدادش به او ارث رسیده بود و حالا میخواست در دردآلودترین روزهایش به ما یادآوریاش کند. و من، آن کوفیه سیاه و سفید را بیشتر از همیشه دوست داشتم چون بابابزرگ را آرام و قوی کرده بود.
به گفته تد سوئدبورگ، استاد انسانشناسی دانشگاه آرکانزاس، هنگامی که مقامات اشغالگر اسرائیل، استفاده از پرچم فلسطین را از سال ۱۹۶۷ تا زمان توافق اسلو در سال ۱۹۹۳ ممنوع کردند، این روسری به نمادی قدرتمند تبدیل شد.
کوفیه فقط یک پارچه سفید بود با خطهای مورب سیاه؛ تکهای لباس مثل بلوز و شلوار یا هر قطعه دیگر. اما عطر تاریخ میداد. رمز داشت. و سزاوار کشف کردن بود. کوفیه، پارچهای بود که وقتی اجدادم، صدها سال پیش، در مبارزه با انگلیسیها آن را دور سرهایشان پیچیدند، دیگر هیچ توپی نتوانست عزمشان را شکست بدهد. کوفیه، وقتی به خون پیچید برای ما مقدستر شد. انگلیسیها جلو میآمدند و اجدادم، پاهایشان را با کوفیههایشان به هم بستند و از خودشان قول گرفتند که دشمن، مگر با رد شدن از جنازه آنها پایش بر خاک وطن کوبیده شود. بستند و فرار نکردند. و ایران، مستعمره نشد.
سال ها بعد از این حماسه، نسلها آمد. روزهای مقاومت و دفاع مقدس گذشت. پنجرهها رو به توسعه باز شد. و ما فرزندان آن مردان و زنان بزرگ، به جهانی روی آوردیم که باید کوفیه را نادیده میگرفتیم. کوفیه، از زندگیهایمان حذف نه، اما جدا شد. دور افتاد. و داشتیم فراموشش میکردیم که بابابزرگ آن را روی سرش بست. زیبا شد. باشکوه. یک مرد اصیل عرب. و روزی که بعد از آخرین و سختترین جلسه دیالیزاش مُرد، کوفیه هنوز روی سینهاش بود.
پس از فروپاشی امپراطوری عثمانی طی جنگ جهانی اول و شورش اعراب علیه سلطه و استعمار انگلیس در سال ۱۹۳۶، کوفیه به نشانهای برای همبستگی تبدیل شد.
هیچوقت آن روز را فراموش نمیکنم. بابابزرگ در خاک بود و کوفیه سهم من شد؛ نوه بزرگ. قرار بود من میراثدار میراثی به عظمت این پارچه مربعی باشم که مثلثی روی سرها مینشست. کوفیه را به آغوش کشیدم. بویش کردم. و آن را در امنترین نقطه خانه، پنهان کردم. مثل گنج. مثل عطری خوش. و مثل خاطرهای که هرگز نباید فراموش میشد. نگهاش داشتم و جرات نداشتم بیرون بیاورماش. که دوباره عطر نفسهای بابابزرگ توی خانه بپیچد. ولی امروز آن را درآوردم. امروز که بیش از سی هزار نفر در نواری به باریکی غزه، با ناخنهای شیطان سلاخی شدند آن را درآوردم. دستهایم میلرزید اما دور گردنام پیچیدماش. و حالا، در متمدنترین روزهای تاریخ بشریت، در روزگاری که حرفهایت را تنها با یک کلیک میتوانی به تمام جهان مخابره کنی، کوفیه، همآغوش با تنها داراییام که کلمه است تبدیل به فریاد مقاومت میشود:
کوفیه بابابزرگ
«بابابزرگ، صد و بیست و یک روز از تکه تکه کردن آدمها در فلسطین میگذرد. ۳۴ هزار و دویست و سی و هشت آدم شهید شدهاند. ۶۶ هزار و چهارصد و پنجاه دو آدم زخم برداشتهاند. میدانم ناراحتت میکند و خیلی حساسی به این موضوع اما ۷۰۰ هزار آدم به بیماریهای عفونی مبتلا شدهاند. ۲ میلیون آدم آواره شدهاند. و ۳۰ بیمارستان به طور کامل از ارائه خدمت خارج شده. بابابزرگ، فلسطین هنوز آزاد نشده اما کوفیه را همه بستهاند! باورت میشود؟ کوفیه دیگر فقط میراث ما نیست، کوفیه تبدیل به حنجرهای شده که رنج تاریخی بلند را فریاد میزند؛ کوفیه حتی به فرانسه و انگلیس هم رسیده، به قارههایی خیلی دورتر از خاورمیانه؛ حالا همه میخواهند در حالی برای دفاع از انسانیت بمیرند که کوفیهها را روی شانههایشان دارند. دلم برایت تنگ شده. هنوز خیلی دوستت دارم. و ای کاش بودی و میدیدی که کوفیه چطور در دلهای حقطلب تکثیر میشود.»
پایان پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: چفیه نوار غزه شهادت مقاومت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۶۷۶۶۸۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آبگرفتگی و فرونشستهای متعدد در محوطه باستانی نقش رستم
مدیر پایگاه میراث جهانی تخت جمشید از استقرار گروههای پایش، حفاظت، مرمت و باستان شناسی در مجموعه تاریخی نقش رستم خبر داد.
به گزارش تسنیم، علیرضا عسکری چاوردی گفت: در اثر بارندگیهای اخیر، محوطه باستانی نقش رستم دچار آبگرفتگی شد و در پی آن فرونشستهای متعددی در منطقه رخ داده است.
وی افزود: در حال حاضر تیم پایش، حفاظت و مرمت همراه با گروه باستان شناسی پایگاه میراث جهانی تخت جمشید در این محوطه باستانی مستقر هستند و پس از تهیه گزارش علمی، برنامه ساماندهی محوطه نقش رستم آغاز خواهد شد.
عسکری با بیان اینکه بخشی از فرونشستهای رخ داده در این محوطه باستانی مربوط به فرونشست عمومی دشت مرودشت است افزود: بخش دیگری از مشکلات مجموعه هم به آوار گسترده باروهای خشتی نقش رستم برمیگردد که طی این بارندگیها بخش باروها و آوارهای رسوب شده باستانی دچار رانش شد.
وی گفت: پایگاه میراث جهانی تخت جمشید بلافاصله پس از اخذ مجوز از پژوهشگاه میراث فرهنگی برنامه ساماندهی، حفاظت و مرمت نقش رستم را آغاز خواهد کرد.